Το σύστημα D’Alembert στο στοίχημα
Στην προσπάθεια τους να ανακαλύψουν ένα τυποποιημένο σύστημα που μακροχρόνια θα τους οδηγήσει σε σταθερή κερδοφορία, οι παίκτες έχουν πειραματιστεί με πολλές στρατηγικές πονταρίσματος και διαχείρισης κάβας.
Καμία βέβαια από αυτές, δεν μπορεί από μόνη της να οδηγήσει στην επιτυχία. Μπορούν όμως να αποδειχθούν αρκετά χρήσιμες σε αρκετούς τομείς και τελικά να βελτιώσουν το συνολικό αποτέλεσμα του παιχνιδιού μας.
Το σύστημα D’Alembert είναι μια από τις πιο γνωστές και πιο δημοφιλείς στρατηγικές στοιχηματισμού. Είναι μια αρνητική προοδευτική μέθοδος πονταρίσματος, όπου ο παίκτης αυξάνει την μίζα του μετά από κάθε αποτυχημένο στοίχημα και αντίστοιχα την μειώνει μετά από κάθε επιτυχημένο.
Χρησιμοποιείται κυρίως σε στοιχήματα με ισοδύναμες πιθανότητες (τύπου μονά / ζυγά ή μοιρασμένα Under / Over στο στοίχημα) χωρίς όμως να αποκλείονται και τα υπόλοιπα.
Η λογική του βασίζεται στην κεντρική ιδέα ότι οι νίκες και οι ήττες τείνουν να εξισορροπούνται σε βάθος χρόνου και άρα μετά από ένα επιτυχημένο ποντάρισμα, αυξάνονται οι πιθανότητες ενός αποτυχημένου και το αντίστροφο. Το σύστημα αυτό πήρε το όνομα του από τον Γάλλο μαθηματικό Jean le Rond d’Alembert.
Πως λειτουργεί το σύστημα D’Alembert στο στοίχημα
Για να χρησιμοποιήσεις το σύστημα D’Alembert στο προσωπικό σου παιχνίδι, αρχικά θα πρέπει να ορίσεις μια βασική μονάδα πονταρίσματος.
Με γνώμονα το μέγεθος του διαθέσιμου εισοδήματος που έχεις για στοίχημα, ορίζεις το μικρότερο ποσό που θες να χρησιμοποιήσεις ως “βήμα”.
Με βάση αυτή τη λογική, όταν έρθει η νίκη, το άθροισμα των κερδών καλύπτει τις προηγούμενες απώλειες και αφήνει ένα καθαρό κέρδος ίσο με την βασική μονάδα.
Θεωρητικά, ακόμα και μετά από ένα σερί τεσσάρων ή και πέντε συνεχόμενων χαμένων στοιχημάτων, αρκεί μια νίκη για να καλυφθούν όλες οι προηγούμενες απώλειες.
Πλεονεκτήματα και Μειονεκτήματα του D’Alembert
Οπως και κάθε άλλη στρατηγική πονταρίσματος στο στοίχημα, έτσι και το συστημα D’Alembert δεν μπορεί, από μόνο του, να σου εξασφαλίσει ένα “σίγουρο” μακροχρόνιο κέρδος.
Η γενικότερη λογική του, είναι ένα ακόμη εργαλείο στα χέρια του παίκτη, που αν το χρησιμοποιήσει σωστά, μπορεί να λειτουργήσει προς όφελος του.
Ας ρίξουμε μια ματιά στα βασικά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα του εν λόγω συστήματος:
Πλεονεκτήματα
- Απλό στην κατανόηση και εύκολο στην εφαρμογή του
Το D’Alembert είναι ένα από τα πιο απλά συστήματα προοδευτικού πονταρίσματος. Δεν χρειάζεται να κρατάς σημειώσεις, ούτε να ενημερώνεις λογιστικά φύλα (αν και γενικά το να κρατάς αρχείο είναι πολύ σημαντικό για τους λόγους που εξηγούμε εδώ).
Χρειάζεται μόνο να θυμάσαι να αυξάνεις / μειώνεις το στοίχημα σου κατά μια μονάδα, ανάλογα με την έκβαση του προηγούμενου. Ταιριάζει σε αρχάριους παίκτες που θέλουν να εφαρμόσουν χωρίς δυσκολία, μια απλή στρατηγική πονταρίσματος - Μικρό ρίσκο
Σε σχέση με άλλα συστήματα προοδευτικού πονταρίσματος, το D’Alembert θεωρείται αρκετά συντηρητικό. Η αύξηση ρίσκου είναι σταδιακή και ο παίκτης δεν χρειάζεται υπερβολικό κεφάλαιο για να το ακουλουθήσει.
Σε αντίθεση με άλλα συστήματα, όπως το Martingale όπου το ποντάρισμα διπλασιάζεται μετά από κάθε αποτυχημένο στοίχημα, στο D’Alembert αυξάνεται μόνο κατά μια μονάδα. - Καλύτερος έλεγχος κάβας
Η συντηρητική προοδευτική λογική του D’Alembert επιτρέπει μια σχετικά ομαλή διαχείριση του διαθέσιμου κεφαλαίου για στοίχημα.
Κάθε κερδισμένο στοίχημα, επαναφέρει το ποντάρισμα στο ύψος της μιας μονάδας, ενώ στις ήττες το αυξάνει επίσης μόνο κατά μια μονάδα. Είναι ένα σύστημα που αποφεύγει τις “ακρότητες” και τα “all in” πονταρίσματα. - Αυξάνει τις πιθανότητες κέρδους, ακόμα και μετά από ισορροπημένα αποτελέσματα
Ακόμα και αν η αναλογία νικών / ηττών (σε ισορροπημένες αποδόσεις κοντά στον διπλασιασμό) πέσει λίγο κάτω από το 50%, το σύστημα D’Alembert οδηγεί συχνά σε μικρά κέρδη.
Η τελευταία νίκη, ακόμα και μετά από μια “λογική” σειρά ηττών, καλύπτει όλες τις προηγούμενες απώλειες. Η λογική “μια νίκη αρκεί για να επέλθει ισορροπία” λειτουργεί ικανοποιητικά, τουλάχιστον σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα. - Αποφεύγονται οι συναισθηματικές αποφάσεις
Η εύθραυστη ψυχολογία των παικτών, είναι ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα των στοιχηματικών εταιριών. Το σύστημα D’Alembert πειθαρχεί τον παίκτη. Τον κρατάει σταθερό σε μια λογική.
Το σταδιακό ανέβασμα / κατέβασμα του ύψους του πονταρίσματος “υπαγορεύεται” από αυτό. Είναι σταθερό και δεν λαμβάνει υπόψη του τον ενθουσιασμό ή την απογοήτευση που μπορεί να οδηγήσει σε βεβιασμένες συναισθηματικές κινήσεις.
Μειονεκτήματα
- Δεν λαμβάνει υπόψη του τις πιθανότητες
Το μεγαλύτερο μειονέκτημα του D’Alembert είναι οτι στο ύψος των πονταρισμάτων που “υπαγορεύει” δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη του τις πιθανότητες.
Ένα στοίχημα με μεγάλη αξία (value) μπορεί να παιχτεί με μειωμένη μίζα, επειδή έχει προηγηθεί ένα κερδισμένο και αντίστοιχα ένα στοίχημα με ελάχιστη (ή και καθόλου) αξία μπορεί να παιχτεί με αυξημένη μίζα, σε περίπτωση που το προηγούμενο έχει χάσει.
Δεν λαμβάνει υπόψη του ;oτι κάθε στοίχημα παραμένει ανεξάρτητο και οι πιθανότητες επαλήθευσης του δεν αυξάνονται επειδή το προηγούμενο έχει χαθεί. Το “πρέπει να κερδίσεις” αφού έχεις χάσει τα προηγούμενα, δεν στηρίζεται σε καμία μαθηματική λογική και υπό προϋποθέσεις μπορεί να αποδειχθεί και επικίνδυνο. - Ένα σερί αποτυχημένων στοιχημάτων μπορεί να σου εξαντλήσει το κεφάλαιο
Κάθε χαμένο στοίχημα, ισοδυναμεί με μεγαλύτερη μίζα στο επόμενο και αυτό μετά από διαδοχικά χαμένα πονταρίσματα, μπορεί να εξαφανίσει την κάβα σου. Είδαμε οτι το σύστημα δεν παίρνει μεγάλα ρίσκα, αλλά η θεωρητική του “ασφάλεια’ μπορεί να καταρρεύσει σε περιόδους μεγάλης αστοχίας. - Αναποτελεσματικό σε αποδόσεις μικρότερες του 2,00
Η βασική αρχή του συστήματος είναι η παραδοχή οτι κάθε νίκη ισορροπεί με μια ήττα. Αυτό όμως ισχύει μόνο για την απόδοση 2,00. Αν η απόδοση είναι μικρότερη του διπλασιασμού, τότε οι νίκες δεν θα καλύπτουν πλήρως τις απώλειες της ήττας. - Μικρό περιθώριο κέρδους
Ακόμα και όταν λειτουργεί, το D’Alembert παράγει μικρά, σταδικά κέρδη. Αν οι νίκες είναι πολύ περισσότερες από τις ήττες, με σχεδόν οποιαδήποτε άλλη στρατηγική πονταρίσματος, το αποτέλεσμα θα είναι καλύτερο. Είναι σύστημα που ταιριάζει περισσότερο σε συντηρητικούς παίκτες, αλλά συνηθως η ανταμοιβή του θα είναι περιορισμένη σε σχέση με τον χρόνο που θα έχει δαπανηθεί.
Συμπερασματικά
Το σύστημα D’Alembert είναι από τα πιο δημοφιλή συστήματα πονταρίσματος της εποχής μας, με εφαρμογή στο στοίχημα αλλά και σε άλλα τυχερά παιχνίδια. Αποτελεί την βάση για μια κλασική αλλά και μετριοπαθή στρατηγική πονταρίσματος, που αντλεί τις ρίζες της από την φιλοσοφία της ισορροπίας και της λογικής του Διαφωτισμού.
Κατά βάση είναι ένα αρκετά συντηρητικό σύστημα, που οδηγεί στην ανάληψη λογικού ρίσκου τον παίκτη που το ακολουθεί. Προσφέρει μια πειθαρχημένη και σχετικά ελεγχόμενη προσέγγιση στο στοίχημα, μακριά από την “όλα για όλα” λογική άλλων δημοφιλών συστημάτων σταδιακού πονταρίσματος, όπως το Martingale.
Δεν είναι ένα σύστημα που από μόνο του θα σε οδηγήσει με ασφάλεια στην μακροχρόνια κερδοφορία. Τέτοια συστήματα δυστυχώς δεν υπάρχουν.
Παρότι όμως δεν μπορεί να μεταβάλει τις πραγματικές μαθηματικές πιθανότητες επαλήθευσης μιας επιλογής, είναι σε θέση να βοηθήσει τον παίκτη να διαχειρίζεται στρατηγικά το κεφάλαιο του, προστατεύοντας τον από παρορμητικές, συναισθηματικές αποφάσεις.
Ποιος ήταν ο D’Alembert
Ο Jean le Rond d’Alembert (1717–1783) ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς φυσικούς, μαθηματικούς και φιλοσόφους της εποχής του. Μια από τις πιο λαμπρές προσωπικότητες του Γαλλικού Διαφωτισμού. Όντας εξώγαμο, μεγάλωσε μακριά από τους φυσικούς του γονείς, υπό την σκέπη της εκκλησίας Saint Jean le Rond από όπου πήρε και το όνομα του.
Ως μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Επιστημών είχε τεράστια επιστημονική συνεισφορά. Διατύπωσε τον νόμο του D’Alembert στη μηχανική και την εξίσωση D’Alembert που χρησιμοποιήθηκε στην μελέτη των κυμάτων.
Υπήρξε άνθρωπος που πίστεψε βαθιά στην δύναμη της λογικής και της επιστήμης και βασικός συνεργάτης του Diderot στην Εγκυκλοπαίδεια, του πιο φιλόδοξου επιστημονικού έργου της περιόδου του Διαφωτισμού.
Αν και ο ίδιος δεν επινόησε κάποιο σύστημα στοιχηματισμού, ούτε ασχολήθηκε με τα τυχερά παιχνίδια, το όνομα του συνδέθηκε με το ομώνυμο σύστημα πονταρίσματος που βασίζεται σε θεωρίες του γύρω από την σε βάθος χρόνου εξισορρόπηση των πιθανών αποτελεσμάτων.
Το σύστημα με το όνομα του, εμφανίστηκε στις αρχές του 19ου αιώνα ως μια μέθοδος “ορθολογικού” πονταρίσματος σε παιχνίδια με ίσες πιθανότητες (Μαύρο / Κόκκινο ή Μονά / Ζυγά στην ρουλέτα) και αργότερα στο στοίχημα.
Με κεντρική ιδέα οτι σε βάθος χρόνου (και σε αγορές με ίσες ή περίπου ίσες πιθανότητες) οι νίκες και οι ήττες τείνουν να ισορροπήσουν, “προτείνει” αύξηση πονταρίσματος μετά από κάθε ήττα και μείωση μετά από κάθε νίκη.
Το σύστημα D’Alembert παρότι μαθηματικά δεν μπορεί να στηριχθεί (περισσότερο στηρίζεται στην ρομαντική πίστη του Διαφωτισμού στην αρμονία της φύσης) έγινε πολύ δημοφιλές αρχικά στα καζίνο και αργότερα στο στοίχημα. Χρησιμοποιείται ευρέως ακόμα και στις μέρες μας, παρότι αποδεδειγμένα δεν εξασφαλίζει μακροχρόνιο κέρδος.
