Παναθηναϊκός: H αποθέωση του iso και της ατομικής ποιότητας

25/12/2025

Γράφει ο Δημήτρης Καναβαράκης

Έχοντας κατακτήσει δύο φορές το τρόπαιο της Ευρωλίγκας με την Εφές (θα μπορούσαν να είναι και τρεις αν η διοργάνωση της σεζόν 2019-2020 δεν γινόταν void λόγω κορωνοϊού) και παίκτες όπως οι Μίτσιτς, Λάρκιν, Μπομπουά, Σίμον, Σίνγκλετον και Ντάνστον, ο Εργκίν Αταμάν ήρθε το 2023 στην Ελλάδα με ξεκάθαρες ιδέες.

Ασφαλώς η ομαδικότητα και η εργατικότητα είναι αρετές που κάθε προπονητής θέλει να εμφυσήσει στις ομάδες του, ωστόσο στην πυξίδα επιτυχιών του Τούρκου κόουτς αναρριχήθηκε μια άλλη συνθήκη με το πέρασμα των χρόνων. Το με «το πέρασμα των χρόνων» το τονίζω, καθώς ο Αταμάν δεν βρέθηκε από τη μία μέρα στην άλλη να διαχειρίζεται τόσο μεγάλα μπάτζετ. Η δεύτερη επιστροφή του στην Εφές, το 2017, ήταν αποτέλεσμα μιας 20ετούς διαδρομής, πρώτη επιτυχία στην οποία ήταν η κατάκτηση του Σούπερ Καπ Τουρκίας (1997) με την Τουρκ Τέλεκομ.

Το δόγμα του «όλοι οι καλοί χωράνε»

Ο Αταμάν ξεκίνησε στα 30 χρόνια του την προπονητική και το 2001 ξενιτεύτηκε, κατακτώντας ένα χρόνο αργότερα το Κύπελλο Σαπόρτα με τη Μοντεπάσκι Σιένα. Τη διετία 2004-2005 έκανε το repeat με την Ούλκερ σε κύπελλα και Σούπερ Καπ, ενώ το μεγαλύτερο παράσημο του έως και τους θριάμβους στη Euroleague, ήταν οι back to back κατακτήσεις πρωταθλημάτων Τουρκίας με διαφορετική ομάδα.

Το 2012 τα κατάφερε με την Μπεσίκτας και το 2013 με τη Γαλατασαράι. Το ότι η πρώτη δεν έχει άλλο πρωτάθλημα τον τελευταίο μισό αιώνα και η δεύτερη μόνο αυτό από το 1990 κι έπειτα, είναι τα απόλυτα επιχειρήματα κάποιου που θέλει να αντικρούσει την όποια κριτική προς τον Τούρκο τεχνικό. Στην Ελλάδα αυτό το «όποια» έχει επεκταθεί και σε επίθετα τύπου «ταβερνιάρης». Κομματάκι… υπερβολή θα το έλεγες για έναν προπονητή που έχει 21 εθνικά τρόπαια και 6 ευρωπαϊκά στο παλμαρέ του (με την Μπεσίκτας είχε πάρει και το βραχύβιο EuroChallenge, ενώ με τη Γαλατασαράι το Eurocup)!

Ο τεχνικός ηγέτης της Εθνικής Τουρκίας σμίλεψε λοιπόν βήμα-βήμα το προνόμιο να μπορεί να χτίσει ακριβές ομάδες. Πέρασε από κάθε στάδιο διαμόρφωσης χαρακτήρα και φιλοσοφίας και έκανε εκούσια ή μη δεκάδες πειραματισμούς για να καταλήξει σε αυτό που εμείς αναγνωρίζουμε πια ως «μπασκετοθεωρία» του.

Δόγμα του από τα χρόνια στην Εφές το «όλοι οι καλοί χωράνε», αρχή του να βασίζεται στο ατομικό ταλέντο, αφήνοντας το – χωρίς χαλινάρια – να ορίζει τις καταστάσεις στο παρκέ. Ο ίδιος έχει ειδικευτεί κυρίως στο να διαχειρίζεται αποτελεσματικά τόσες προσωπικότητες. Πεποίθηση του είναι ότι αν βρίσκει τρόπο να τους έχει όλους ευχαριστημένους και με ισχυρό κίνητρο, στο τέλος θα ανταμειφθεί διότι αυτές οι προσωπικότητες θα κάνουν τη διαφορά.

Η αίσθηση και η βεβαιότητα

Στον Παναθηναϊκό πήρε και Σλούκα και Ναν και Λεσόρ και Χουάντσο (έστω και αν εξελίχθηκε σε ένας εξαιρετικός χαμάλης πολυτελείας), αλλά βέβαια πήρε και τον Γκραντ ως «μονωτική ταινία». Το πλάνο του βγήκε με την πρώτη. Ο Σλούκας στον τελικό του Βερολίνου δεν έχασε σουτ και τελείωσε με 24π., ο Ναν πρόσθεσε 21 και ο Λεσόρ 17 με 6 ριμπάουντ. Ίσως να του έβγαινε και πέρσι αν ο Λεσόρ δεν είχε τραυματιστεί. Πάντως είχε προσθέσει ακόμη δύο «σταρ» (Τσεντί Οσμάν, Λορέντζο Μπράουν), έστω και αν ο δεύτερος δεν «κόλλησε» ποτέ με την ομάδα.

Φέτος, προστέθηκε ο σκιώδης MVP της περσινής σεζόν, Τι Τζέι Σορτς και ακόμα οι Ρισόν Χολμς, Νίκος Ρογκαβόπουλος (εκτάκτως και ο Κένεθ Φαρίντ). Μπορούσαμε πριν ξεκινήσει η σεζόν να φανταστούμε ότι οι «πράσινοι» δεν θα μας… μαγέψουν με την κυκλοφορία της μπάλας και τα plays τους. Ήμασταν όμως παράλληλα βέβαιοι ότι σε αγώνες που περισσότεροι από δύο εξ αυτών βρίσκονται στη μέρα τους, ο αντίπαλος θα είναι από πολύ δύσκολο έως αδύνατο να ανταποκριθεί.

Οι 50 πόντοι σε 16,5 λεπτά με 9/12 τρίποντα

Η αποθέωση του ISO και της ατομικής ποιότητας ξεδιπλώθηκε όσο ποτέ άλλο στον εκτός έδρας αγώνα με τη Ζαλγκίρις. Από το 56-42 του 23’ κι έπειτα, το «τριφύλλι» μετατράπηκε σε μια καλαθομηχανή βγαλμένη από χειριστήριο playstation του οποίου έχει αφαιρεθεί το κουμπί της… αστοχίας.

Είτε αλλάζοντας μέχρι μία πάσα, είτε… καμία, ο Παναθηναϊκός μετέτρεψε το 56-42 σε 81-91 με ένα επί μέρους 25-49, που έμοιαζε να έχει έρθει με συνοπτικές διαδικασίες. Ο απίθανος Οσμάν είχε 4/4 τρίποντα και 3/3 δίποντα σε αυτό το διάστημα, ο Ναν 3/5 και 4/6 αντίστοιχα, ενώ ο Σορτς 1/1 και 2/3. Η ομάδα του Αταμάν βρήκε στόχο στις 18/24 επιθέσεις που εκτέλεσε (εξαιρουμένου του σουτ τριών πόντων του Γκραντ από μακρινή απόσταση στο τέλος του τρίτου δεκαλέπτου) και σε 4/6 βολές.

Πέραν των προαναφερόμενων τριών αστόχησε μόνο ο Φαρίντ σε μια προσπάθεια, ενώ μαζί με ένα τρίποντο του Καλαϊτζάκη το ποσοστό στα τρίποντα ήταν 75% (9/12). Σε ένα ματς δηλαδή που έλειπε ο σεληνιασμένος στα τελευταία παιχνίδια Κώστας Σλούκας, ο Παναθηναϊκός έβαλε 50 πόντους σε 16,5 λεπτά, παίζοντας διαρκώς στο ένας με έναν και με μακρινά σουτ.

Ήταν ένας αγώνας που έκανε επιπλέον επίδειξη της ευελιξίας του, καθώς κατά τη διάρκεια αυτής της μεγάλης ανατροπής ο Αταμάν έπαιξε με small ball (Σορτς, Γκραντ, Ναν) και με τον Οσμάν σε θέση «4». Ο Τούρκος φόργουορντ μπορεί να ανταποκριθεί στην άμυνα λόγω της αθλητικότητάς του, ενώ στην επίθεση έχει μεγάλο πλεονέκτημα απέναντι σε οποιοδήποτε βαρύ «4αρι». Αν είναι και τόσο εύστοχος, όσο στη Zalgirio Arena» – που εκτελούσε χωρίς καν να «δει» καθαρά το αντίπαλο καλάθι – τότε δεν υπάρχει αντίδοτο από την αντίπαλη άμυνα.

Το σχεδόν 60% και η αχίλλειος πτέρνα

Και στο τέλος της μέρας αυτό είναι το μεγάλο πλεονέκτημα του Παναθηναϊκού στο δρόμο για το 8ο αστέρι. Οι σταρ που διαθέτει είναι εξαιρετικά δύσκολο να περιοριστούν όταν βρουν ρυθμό. Διότι όλοι βάζουν την μπάλα στο παρκέ και διαθέτουν την προσωπική φάση. Προεξάρχοντος φυσικά του Κέντρικ Ναν, που κάνει και φέτος σούπερ σεζόν. Δεν είναι τόσο οι 19,2 πόντοι κατά μέσο όρο, αλλά ότι σκοράρει τόσους με σχεδόν 60% στο δίποντο (και 38,6% στο τρίποντο), που για έναν περιφερειακό παίκτη που παίρνει τόσες προσπάθειες είναι νούμερο εντυπωσιακό.

Ο Αμερικανός ήταν ξανά εκεί όταν η ομάδα του τον χρειάστηκε. Η πρώτη, έχοντας ξεμείνει από ψηλούς και προερχόμενος από τις ήττες – αμαχητί σε Μονακό, Βελιγράδι, ήταν και η πιο δύσκολη. Ο Παναθηναϊκός είχε σε «διαβολοβδομάδα» τότε τα παιχνίδια σε Παρίσι και Μαδρίτη, ο Κένεθ Φαρίντ όμως, αν και πρωτοεμφανιζόμενος, αποδείχτηκε… (ένας αλλά) λέων. Ο Ναν ήταν σούπερ με την Παρί, έχοντας 20 πόντους (4/5 τρίποντα) και 6 ασίστ.

Τη δεύτερη φορά που οι «πράσινοι» κινδύνευσαν να μπουν σε αγωνιστική κρίση ήταν με την εντός έδρας ήττα από τη Βαλένθια και την κάκιστη εμφάνιση που ακολούθησε στο Μιλάνο. Με το πέρασμα όμως από την έδρα της Φενερμπαχτσέ, την εύκολη νίκη επί της πρωτοπόρου Χάποελ Τ.Α. και το διπλό στη Λιθουανία, πιστοποιήθηκε ότι μια ομάδα με τόσο ποιοτικές μονάδες είναι αδύνατο να μην βγάλει εγωισμό και αντίδραση.

Υπάρχει αχίλλειος πτέρνα; Φυσικά, είναι η απουσία ενός ολοκληρωμένου «5αριου» και ο… ψυχισμός του Ναν. Όταν εκνευρίζεται μπορεί να χάσει την ψυχραιμία του και να γίνει ζημιογόνος. Με τη Ζαλγκίρις φλέρταρε ακόμα και με ντισκαλιφιέ στη φάση του αντιαθλητικού φάουλ που έκανε στον Μόουζες Ράιτ. Αλλά πλέον ο Αταμάν έχει την πολυτέλεια να τον αποσύρει για αρκετά λεπτά. Αποκορύφωμα το ματς με τη Ρεάλ. Το διπλό στην ισπανική πρωτεύουσα ήρθε με τον σούπερ σταρ της ομάδας να παίρνει 5 σουτ και να βάζει μόλις 8 από τους 87 πόντους.

Θα ξαναβρούμε το 4,20;

Ο Παναθηναϊκός λοιπόν θα πάει με ρεκόρ 12-6 στο πρώτο φετινό «ευρωπαϊκό» ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Πολύ πιο άνετος δηλαδή από τον μεγάλο αντίπαλό του, που στην καλύτερη περίπτωση (νίκες κόντρα στην Μπολόνια και στο εξ αναβολής με τη Φενερμπαχτσέ) θα μείνει δύο νίκες πίσω από την τετράδα, αν ηττηθεί στο «ΟΑΚΑ».

Για τους «πράσινους» μοιάζει μια μεγάλη ευκαιρία να πετύχουν ένα καίριο πλήγμα στην ψυχολογία του Ολυμπιακού, που μετά τις τέσσερις ήττες στα έξι τελευταία ματς (υπενθυμίζουμε ότι δεν υπολογίζεται το ματς της 26ης Δεκεμβρίου με τη Βίρτους) μοιάζει εξαιρετικά εύθραυστη.

Η αναμέτρηση φαντάζει για τους επτάκις πρωταθλητές Ευρώπης και ως «match ball» για το πλεονέκτημα έδρας. Με 13-6 και τέσσερις διαδοχικές νίκες αυτού του βεληνέκους, το ποτάμι (δυναμική) πολύ δύσκολα γυρίζει πίσω.

Έως τώρα οι δύο ελληνικές ομάδες εξακολουθούν να προσφέρονται στις ίδιες πάνω-κάτω τιμές για την κατάκτηση της Ευρωλίγκας. Ο Παναθηναϊκός έχει ελαφρύ προβάδισμα στις αποδόσεις. Σε περίπτωση «άσου» στο ντέρμπι, αυτό θα αλλάξει και το προβάδισμα θα γίνει ξεκάθαρο.

Και ίσως αυτό το 3,50 με 4,20 (στην Bet365 το 4,20) που κοστολογείται η κατάκτηση της κούπας από τον Παναθηναϊκό να μην το ξαναδούμε έως τέλους της φετινής σεζόν…