Δεν πετυχαίνει πάντα η ίδια συνταγή

⏲️ Χρόνος ανάγνωσης: 4 λεπτά

23/12/2025

Γράφει ο Παναγιώτης Τράγος

 

Όταν ο Μίκελ Οϊαρθάμπαλ έχανε μεγάλη ευκαιρία στα πρώτα δευτερόλεπτα των καθυστερήσεων το Σάββατο το απόγευμα, ήμουν σχεδόν βέβαιος ότι θα το «πλήρωνα». Το χαζό πέναλτι (και λίγο τραβηγμένο) δύο λεπτά αργότερα έφερε την ισοφάριση της Λεβάντε και το μισο-χαμένο μπετ πάνω στη Σοσιεδάδ.

Who cares, λένε στο χωριό μου, ένα στοίχημα ήταν δεν έγινε τίποτα. Όπως δεν θα γινόταν και αν πλήρωνε. Δεν είναι εκεί το θέμα μου για αυτό το κείμενο. Ήταν η (τελική) αφορμή για να γράψω για τη Ρεάλ Σοσιεδάδ.

 

Η κουζίνα του Απεριμπάι

«Όταν μια συνταγή πετύχει μια φορά, δεν σημαίνει ότι θα πετυχαίνει πάντα». Δεν είναι για την κουζίνα, μόνο, αυτή η φράση. Ισχύει και στη ζωή. Και αφού ισχύει στη ζωή, θα ισχύει και στο ποδόσφαιρο.

Ένα κομμάτι της ζωής είναι και αυτό. Στις 26 Δεκεμβρίου του 2018 όταν η διοίκηση της Ρεάλ Σοσιεδάδ αποφάσισε να απολύσει τον Ασιέρ Γκαριτάνο, η επιλογή για την αντικατάστασή του ήταν ο Ιμανόλ Αλγουαθίλ. Ο τότε προπονητής της Β’ ομάδας, που είχε κάνει για λίγο υπηρεσιακός στα τελειώματα της προηγούμενης σεζόν όταν έφυγε ο Εουσέμπιο.

Γέννημα θρέμμα της Γιπούθκοα, με θητεία εκεί για χρόνια ως παίκτης και προπονητής των ακαδημιών, ήταν μια λύση ανάγκης στην αρχή για τον πρόεδρο Απεριμπάι. Η εξέλιξή της ήταν πάντως ιστορική. Η συνταγή αποδείχθηκε άξια για «αστέρι Μισελέν».

 

Η φιλοσοφία και τα δάκρυα

Δεν «γέμιζε» το μάτι η λύση Ιμανόλ Αλγουαθίλ εκ πρώτης άποψης. Ναι, αγαπητός στην περιοχή και στους οπαδούς της Σοσιεδάδ αλλά ερωτηματικό. Fast forward (καλοκαίρι του 2025) 6,5 χρόνια μετά ο Ιμανόλ αποχώρησε έχοντας πετύχει απίστευτα πράγματα και έχοντας αφήσει το στίγμα του για πάντα στην ομάδα της καρδιάς του.

Και τρόπαιο (Κύπελλο του 2020, που λόγω Covid έγινε το 2021) ύστερα από 34 χρόνια και συμμετοχές σε Τσάμπιονς Λιγκ, Γιουρόπα Λιγκ και πάνω απ’ όλα μια ποδοσφαιρική φιλοσοφία που έκανε την «La Real» δικαίως να λογίζεται στις μεγάλες ομάδες της χώρας.

Αγωνιστικά είχε ξεκάθαρη ταυτότητα με πρέσινγκ και δημιουργία ευκαιριών μέσω κατοχής μπάλας. Εξω-αγωνιστικά είχε τον απόλυτο έλεγχο των αποδυτηρίων, ήταν ο «πατέρας» όλων των παικτών της ακαδημίας και βασιζόταν σε αυτά τα παιδικά. Τα δάκρυά του με το Κύπελλο μετά τον τελικό με την Αθλέτικ Μπιλμπάο, έλεγαν τα πάντα. Όπως και τα δάκρυα όλων των νεαρών παικτών όταν τους ανακοίνωσε ότι αποχωρεί.

 

«Το έχω»

Η αποχώρησή του ήταν βέβαιο ότι θα δημιουργήσει ένα μεγάλο κενό. Μαζί του, άλλωστε, αποχώρησε το καλοκαίρι του 2025 και ο αθλητικός διευθυντής Ρόμπερτ Ολάμπε, με τον οποίον μαζί έκαναν μαγικές επιλογές παικτών.

Ο πρόεδρος Γιόκιν Απεριμπάι έδειξε… άνετος. «Το έχω», είπε (ποιητική αδεία). Προβίβασε στην θέση του αθλητικού διευθυντή τον μέχρι τότε βοηθό Έρικ Μπρέτος και προβίβασε στη θέση του προπονητή της μεγάλης ομάδας τον κόουτς της Σοσιεδάδ Β, Σέρχιο Φρανθίσκο.

Το είχε ξανακάνει πριν από 6,5 χρόνια και του βγήκε. Έλα όμως που δεν είναι κάθε μέρα του Αϊ-Ιμανόλ (πως λέμε Αϊ-Γιαννιού). Δεν ενίσχυσε και την ομάδα εκεί που πόναγε, την άφησε γυμνή και 10 μέρες πριν από τα Χριστούγεννα αναγκάστηκε να απολύσει τον Φρανθίσκο. Πήγε στη Βαλένθια για το ματς με την Λεβάντε με υπηρεσιακό τον Ανσοτέγι και από χθες (Δευτέρα 22/12/2025) έχει νέο τεχνικό τον Πελεγκρίνο Ματαράτσο. Αμερικανός με ιταλικές ρίζες και θητεία σε Χοφενχάιμ, Στουτγκάρδη κ.τ.λ.

 

Οι χαμένες ευκαιρίες…

Ο Ιμανόλ Αλγουαθίλ ήταν ο Πεπ Γκουαρδιόλα της Σοσιεδάδ, από την άποψη ότι προωθήθηκε από την Β’ ομάδα και έκανε θαύματα ως κόουτς. Ναι, υπάρχουν αρκετά τέτοια παραδείγματα. Υπάρχουν και πολλά περισσότερα, όμως, από την άλλη πλευρά.

Δεν σημαίνει ότι κάθε προπονητής της Β’ ομάδας κάνει και για την Α’. Και δεν σημαίνει ότι κάθε βοηθός αθλητικού διευθυντή κάνει να τον αντικαταστήσει. It’s all about timing και φυσικά συνθηκών. Έγραψαν ότι ο Φρανθίσκο πλήρωσε τις χαμένες ευκαιρίες των παικτών του σε όλα τα ματς.

Αν κάποιος είχε δει τη Σοσιεδάδ του Ιμανόλ Αλγουαθίλ θα ήξερε ότι οι Βάσκοι έχαναν πολλά άχαστα σε κάθε ματς. Απλά με τον Ιμανόλ έκαναν 10 και έχαναν τις 8 (ας πούμε) και με τον Φρανθίσκο έκαναν 2/3 και έχαναν τις 2.

Σενιόρ Φρανθίσκο και εγώ μια χαμένη ευκαιρία πλήρωσα το Σάββατο…☺

Η επιτυχία ή η αποτυχία μιας ομάδας δεν είναι έργο μόνο του προπονητή. Σημαντικό μερίδιο έχει πάντα και ο αθλητικός διευθυντής…